• Home
• Content
• เราต้องสร้างอารยธรรมประชาธิปไตย

เราต้องสร้างอารยธรรมประชาธิปไตย

1098

เมื่อวานดูคลิป คนไทย เจ้าของร้านอาหารไทยในไอซแลน์ “ไล่” ส.ว.พรทิพย์ ก็ต้องยอมรับว่า วินาทีแรก ก็รู้สึกดี สะใจ ที่เห็นคนแบบนั้นโดนบ้าง เพราะที่ผ่านๆมา กระบวนการทางการเมืองได้เดินผิดหลักผิดลู่ผิดทาง ที่ควรจะเป็นตามระบอบประชาธิปไตยมาก ส.ว. รวมถึง องค์กรอื่นๆ แม้กระทั่งศาล ก็เดินฉีกกรอบ แยกตัว และทำหน้าที่ รับใช้ บางคน บางกลุ่ม ไม่ได้ทำงาน ไม่ได้ทำหน้าที่ อย่างที่ควรจะทำ ให้สมฐานะ แต่ยอมเป็นเครื่องมือ ที่สำคัญ เครื่องมือใช้อำนาจรัฐ สูงสุด ซึ่งก็คือการทำลาย ระบอบ ระบบ ที่พยายามรื้อสร้างมาเกือบ 100 ปี !!

คนเหล่านี้ไม่เคย เปิดหูเปิดตา รับฟัง ยอมรับว่า สิ่งที่ตนทำ ทั้ง ส.ว. ส.ส. ( บางคน ) กกต. ศาล รธน. นั้น ได้กระทำอะไรลงไป ในจิตใจ ความรู้สึกนึกคิด ของประชาชน อ้างแต่ว่า ตนนั้นมีกฎหมายรองรับ กฎหมายที่เขียนเอง ใช้เอง กฎหมายที่หาความเที่ยงธรรม กฎหมายที่ผิดหลัก ผิดฝาผิดตัว กับหลักการประชาธิปไตย แบบตัวแทน

พูดง่ายๆ คือ ประชาชนโกรธ เกลียด จนตัวสั่นกันค่อนประเทศ เราผิดหวัง เราสิ้นหวัง เราเกลียดโกรธ กับสิ่งที่คนเหล่านี้กระทำ แล้วยังมาเดนิลอยหน้าลอยตา หรือ บังคับคาดคั้นให้คนไทย ให้คนอื่นๆ ยอมรับ ให้เกียรติตัว ซึ่งไม่มีใครอยากทำ อยากรู้สึก อยากคิดแบบนั้น จน ณ วันนี้ ที่เงียบไป เพราะไม่อยากจะพูดถึง เอ่ยถึง แม้แต่ รัฐบาลใหม่ ที่กำลังจัดตั้ง บริหารกัน

อำนาจสูงสุดที่อยู่ในมือคนที่หาความรัก ต่อประชาธิปไตยไม่ได้ จึงเป็นอำนาจที่น่ารังเกียจ เราประชาชนคนตัวเล็กๆ ทำอะไรไม่ได้ อันนั้นเราทราบดี แต่สิ่งหนึ่งที่เรามีให้อย่างมหาศาลและยาวนาน ไปตรายสิ้นลมหายใจ คือ ความเกลียดชัง!!   คุณมีอำนาจล้นฟ้า มีกฎหมาย มีระบบข้าราชการ มีทุกอย่าง แต่คุณขาด หัวใจสำคัญของประเทศ ที่แท้จริง คือ ประชาชน คุณจะมีแต่ลิ่วล้อที่ห้อมสอพลอ แต่เมื่อไหร่ที่คุณเดินออกมา คุณจะเจอโลกอีกใบ “ความชิงชัง”

แต่พอดูไปคิดไป บางก็รู้สึกว่า เราตอบโต้คนที่ไม่เจริญ แสดงออกแบบขาดจิตวิญญาณประชาธิปไตย ถ้าเราต่างทำแบบนั้นกับเขา  เราก็เองไม่ต่าง และปัญหา การพัฒนา การยกระดับ ก็จะไม่เกิด มากกว่าการต่อสู้ ไม่ใช่ชัยชนะแบบสะใจ แต่คือ การชนะแบบเข้าใจ ยอมรับกันได้ เพราะยังไงๆ เราต้องอาศัยแผ่นเดินเดียวกันอยู่ ต้องทำเพื่อประเทศ เพื่อส่วนรวม เพื่อลูกหลานเราต่อ ไม่ควรให้ประชาธิปไตยได้มาด้วยการชิงชัง หรือ เข่นฆ่ากันเอง

สิ่งที่เราต้องการมากในประเทศนี้ ไม่ใช่กฎหมาย “รัฐธรรมนูญ” อย่างที่ใครๆ คิด แต่เราต้องการ วัฒนธรรม ต้องการสำนึกตระหนัก หรือ การปฏิบัติต่อกันอย่างคนที่เคารพ ในความเป็นมนุษย์ ของกันและกัน ถ้าเราจะชัดเจน เราก็ควรมีป้ายติด หน้าประตู ว่า “สลิ่ม” หรือ “ส.ว.” หรือ กกต. ปปช. ศาล รธน. ฯลฯ “ไม่ต้อนรับ” มีสัญลักษณ์ให้รับรู้ ถ้าฝ่าฝืนท้าทายค่อยว่ากัน แบบนี้ ดูมีอารยธรรมกว่า การด่าไล่ ตะเพิด ผมว่า ผมอายชาวโลก ครับ

อายพอๆ กับ การชนะคะแนน แต่ไม่ได้จัดตั้ง รัฐบาล และอายแทนรัฐบาล ถ้าคุณบินไป ต่างประเทศ คุณจะตอบคำถามต่างชาติกันยังไง ?

ผมอยากให้ เราแสดงออก ว่าเรา ไม่ยอมรับ ต้อนรับ แบบมีอารยธรรม เพื่อวางรากฐาน วัฒนธรรม ในสร้างสังคมที่เป็นประชาธิปไตย เราปฏิเสธได้ ที่จะขายได้ แต่ก็ควร แสดงผ่านเครื่องหมายอาทิ  ปิดป้าย มีสัญลักษณ์ แจ้งบอก ว่าเรายืน เราเชื่อและเรามีปฏิบัติการต่อต้าน ต้อสู้แบบนี้ ไม่ควรใช้วิธีที่ ดูไร้อารยธรรม “ด่า ไล่” ส่วนหนึ่งมันน่าอาย ต่อสายตาชาวโลก และส่วนหนึ่ง ไม่ได้ทำให้ ขบวนการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ถูกยกระดับสูงขึ้นแต่อย่างใด  กลับกัน มันสะท้อนว่า เราเองก็ไม่ได้ปฏิบัติต่อกันอย่างสังคมที่เป็นประชาธิปไตย พูดง่ายๆ เราก็ยังหล้าหลังและป่าเถื่อน แล้วจะสร้างสังคมประชาธิปไตยกันยังไง... ?