• Home
• Content
• หลงทาง

หลงทาง

3942

ผมมักตื่นมาแล้วถามตัวเองว่า”ยังมีเวลาชีวิตเหลืออยู่กี่วัน ?”  ผมรู้สึกแบบนั้นมานานมาก คือ ไม่ได้คิดว่า จะมีชีวิตยืนยาว ซึ่งก็มีข้อดี คือ มันทำให้ผมไม่ได้ยึดติดอะไร ไม่เหนี่ยวรั้ง ไม่ผลักไส ยอมรับ อยู่กับปัจจุบัน และปลดปลง ผมจึงไม่ได้คร่ำครวญรวดร้าวกับอะไร นานๆ หรือ เลือกที่จดจำเพียงสิ่งดีๆ ที่พบพานระหว่างการเดินทางชีวิต  และในอีกแง่หนึ่ง คือ มันทำให้ผมเร่งรีบทำ ในสิ่งที่เรียกว่า คุณค่า ความหมาย ทำแล้วทำอีก ทำต่อไป ทำให้ดีขึ้น ทำให้เติบโต ไม่บีบคั้น ตัวเองเรื่องความสำเร็จ แต่พอใจภูมิใจในสิ่งที่ทำได้ หรือ ก่อเกิดงอกเงยขึ้นมาบ้าง

เมื่อทำสิ่งใด ก็ทำ อย่างเต็มที่และเมื่อวาง ก็วางลงอย่างรู้แจ้ง กระจ่างใจ ผมจึงชอบสนทนา หรือ คลุกคลีใกล้ชิดกับผม เช่นนี้ เพราะรู้สึกว่า มันช่วยให้จิตเรา ประเทืองปัญญา

การเพียรสอดส่อง อ่าน ดู ชีวิตคนอื่น (บ้าง ) ตามหน้าเฟส ส่วนหนึ่งก็ทำให้เราเห็นตัวเอง เสมอๆ การตั้งคำถาม ว่า ทำไมเขาคิดแบบนั้น ทำไมเขาเลือกใช้ชีวิตแบบนี้ จากนั้น ก็กลับมาถามตัวเอง ว่า แล้วเรา เลือกแบบไหน เพราะอะไร นี่เอง ที่ผมมักเชื่อว่า สิ่งรอบตัวล้วนคือ ครู หรือ สร้าง หรือ สอนให้เราเกิดปัญญา เกิดสติ ผมจึงพยายามบอกใครๆ ว่า นี่แหละคือ ศาสนา ศาสนาคือ กุญแจไปสู่ ความรู้แจ้ง โลกและความจริงรายรอบเรา คือ ศาสนา ไม่ใช่ วัด บทสวดคาถาบาลี หรือ พระสงฆ์ และยิ่งไม่ใช่ พิธีกรรม ใดๆ ที่คนเราเพียรทำ ศาสนาคือ ความสว่าง ส่องซอด หมายถึง ทะลุปรุโปร่ง

ทำไมผมชอบธรรมชาติ ซึ่งไม่ใช่การไปรบกวน ป่าดงดิบในอุทยานฯ ที่ไหน หรือ ต้องไปดั้นด้นเดินป่าลึก ธรรมชาติ แค่ป่าเล็กๆในไร่ กับเสียงแมลงไพร ร้องเซ็งแซ่ การนั่งมองใบไม้ร่วงปลิดปลิว การสัมผัสขอนไม้ผุ ล้วนคือหลักธรรม คือความสงบ ความสว่างวาบ และเกิดพุทธิปัญญา คือ สภาวะให้เรานึกได้ ไตร่ตรองเห็น

เมื่อวานขับรถยาวนานมาก เพื่อไปเอาไม้มา เตรียมทดลองทำ “ถังบ่ม” หนึ่งในภารกิจ การพัฒนาไวน์สายพันธุ์ไทย อัตลักษณ์ของผืนดิน และการปลดปล่อยให้เมรัยผลไม้ไทย ไปสู่อิสรภาพ เพราะนอกจาก ถังไม้ไทยแล้ว จากนี้ ผมจะไปเรียนเรื่องการเขี่ยยีสต์ การพัฒนายีสต์ จากธรรมชาติของตัวผลไม้เอง ทำครบ 3 สิ่งนี้ สำหรับผม ก็คิดว่า เราได้ประกาศเอกราชให้ เมรัยสายหมักบ่มไทย เสียที.... นั่นคือ ภารกิจ ทั้งชีวิตผม

ขับรถกลับ เมื่อวาน ผมคิดแต่เรื่องนี้ ว่า เราหลงทางหรือเปล่า ? เรากำลังทำอะไร ? ผมมักโดนตักเตือนว่า ทำมากเกินไป ทำเยอะเกินไป ทำไมไม่ทำ ชนิดเดียว ผลไม้ตัวเดียวให้เด่น ให้ดัง ซึ่งก็พยายามอธิบายว่า ผมอยากทำให้เห็นว่า ผลไม้ไทยทำได้ และ ทำให้เกิดกระแสสนใจ หันมา ลิ้มลอง ปลุกปั้น ผลไม้ไทยในรูปลักษณ์ต่างๆ กระแสคือพลัง ที่จะไปกระตุ้นให้คนหยุดฟัง มอง และอยากทดสอบ ลิ้มลอง

ชีวิตคนเราไม่ได้ เกิดมาเพื่อหมกมุ่นแค่เรื่องเงินทอง ความรวย ความเหนือกว่า มากกว่า ดีกว่าคนอื่น แต่ควรมีจุดหมาย อะไรสักอย่างที่สำคัญ ให้เรายึดมั่น ศรัทธา และทุ่มเททำมัน ไปจนสิ้นสุดวาระสุดท้าย และนี่เองที่ผมถามตัวเองทุกวัน ว่า ผมมีเวลาเหลือที่จะหายใจอีกกี่วัน ?

พอตอบตัวเองได้ ว่า ไม่นาน อีกไม่นาน ผมจะคิดต่อว่า อะไรที่รกเรื้อในจิตใจ ไม่มีประโยชน์ ก็ชำระล้างมันออก อะไรที่มีความหมาย เป็นความปรารถนาแรงกล้า ผมต้องรีบทำ งั้นวันนี้ ผมจะทำอะไรบ้าง เพื่อให้สิ่งที่มุ่งมั่นปรารถนามีโอกาสสำเร็จมากขึ้น บางคนเรียกพลังชีวิตแบบนี้ว่า ความฝัน มันเหมือนดวงดาว ที่เจิดจรัสให้แสงนำทางชีวิต ไม่เราหลงทาง ผมจึงมั่นใจเดินไม่หยุด

และนี่เอง ที่ผมทราบดีว่า ไม่มีใครเดินไปกับผมได้..... !!

""""""""""""""""

โดย  เกษตรกรขบถ ไร่ทวนลม