• Home
• Content
• กระดุม 5 เม็ด กับการเมืองภาคประชาชน

กระดุม 5 เม็ด กับการเมืองภาคประชาชน

773

.

วันนี้จะเขียนเรื่องการเมือง ที่เป็นเรื่องภาคการเมืองเพราะส่วนมากจะเป็นการเมือง ในชีวิตประจำวัน การเมืองมิติ วัฒนธรรมของประชาชน ไม่ใช่ เรื่องอำนาจ นโยบาย หรือ กฎหมาย

สำหรับผม การเข้าใจการเมือง ในมิติชีวิตประจำวัน เป็นการเมืองที่ เรายังขาดแคลน ความเข้าใจ เรื่องการต่อสู้ เรื่องการต่อต้าน ดื้อแพ่ง ประท้วงเล็กๆ กับ อำนาจความรู้ การครอบงำ จากวัฒนธรรมแบบอำนาจรัฐนิยม ที่แทรกอยู่ในความสัมพันธ์ของคนในสังคม เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง เรื่องวิสาหกิจชุมชน กับ ตัวตนหรือ กับความสัมพันธ์กับรัฐ หรือ เรื่องทัศนคติ ไวน์พื้นเมือง กับ วัฒนธรรมไวน์ของชนชั้นสูง แม้แต่เรื่องเบียร์ คราฟ ก็เป็นเรื่องการเมือง ทางชนชั้น เพราะกลุ่มคนที่สนใจ เคลื่อนไหว เกือบ 100% เป็นลูกหลานชนชั้นกลาง และชนชั้นสูง เป็นคนรุ่นใหม่ จำนวนน้อยนิด ที่ออกมาขยับ ส่วนชาวนา ลูกหลานชาวนา ยังสำลักสำเริงกับ เบียร์ตลาด เหล้าโรง ที่ผูกขาด ทำให้การเคลื่อนไหว ไม่กระเพื่อมแรง หรือไม่ส่งถึงคนส่วนใหญ่จริงจัง

เรื่องกระดุม 5 เม็ดเป็นที่ฮือฮา มากเมื่อ 3-4 ปีก่อน ที่มีนักการเมืองหนุ่มลุกขึ้นอภิปราย ได้อย่างเฉียบคม ชัดเจน แต่ตอนนั้น ผมก็ได้พยายามเขียนไปว่า 5 เม็ดนั่น เป็นนโยบายการแก้ปัญหา ภาคเกษตร ในยุคเก่าๆ สมัยโน้น 30-40 ปีก่อน ปัญหาที่ดินทำกินของคนจน ที่ ขบวน NGOs ได้พยายามนำเสนอก่อนนั้น เกือบ 20 ปีมาแล้ว ซึ่งฝ่ายการเมือง (รัฐบาล) หลายรัฐ ไม่ได้ขยับย่างจริงจัง ถ้าจะเห็นพิเศษหน่อย คือ ในรัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ที่ผลักดันขึ้นมา เรื่อง แปลงสินทรัพย์สินทรัพย์ เป็นทุน แต่ 20 ปีมาแล้ว จากที่เคยมีอะไรก้าวหน้า ในมุมนโยบาย บัดนี้ กลับไปสู่เรื่องเดิมๆ ความสามัคคี ความรักชาติ และเศรษฐกิจพอเพียง ท่ามกลางความจน ความพังพ่ายของเศรษฐกิจระดับล่าง ระดับกลาง ผู้ประกอบการระดับย่อย เป็นเพราะความ ไม่เฉียบลึก ตระหนักและชัดเจนในแผน ในการมาตรการ ต่างๆ ในการแก้ไขปัญหา เศรษฐกิจไทยในทุกระดับ ยิ่งในห้วงเวลารัฐบาลทหาร เรายิ่งจมดิ่งไปทุกเรื่อง ภายใต้การบริหารที่ไร้ความสามารถและโยนภาระให้ข้าราชการ ซึ่งทำงานแบบขึ้นตรงส่วนกลางและงมงายไปกับ วิธีการแบบละลายงบ ให้แค่พอผ่าน ๆ

กระดุม 5 เม็ด เป็นแผนการแก้ไขปัญหาภาคเกษตร คือ ที่ดิน เอกสารสิทธิ์ ปัจจัยการผลิต ปุ๋ย ราคา และนโยบายที่หนุนเสริมอย่างฉลาด ประเทศไทย เป็นประเทศเกษตรกรรม แต่เกษตรกรจำนวนมากไม่มีที่ดินทำกิน ไม่มีเอกสารสิทธิ์ ซึ่งโคตรหล้าหลังมาก ไม่มีเครื่องมือทำการผลิตที่เหมาะสม ไม่มีกลไก ส่งเสริมราคา และผมเขียนเพิ่มไปว่า ยังขาดอีก 5 เม็ด รวมเป็น 10 เม็ด คือ ไม่มีแหล่งทุน ที่เข้าถึงง่าย ไม่มีทีม พี่เลี้ยง ด้านการตลาดที่เจ๋ง ที่เป็นมืออาชีพจริงๆ เราได้แค่ พช. ( พัฒนาชุมชน หรือ OTOP ) ที่ทำงานแบบราชการ ไม่ได้แสดงศักยภาพเต็มที่ เพราะจมอยู่ภายใต้กรอบ อำนาจขึ้นตรงกับ อำเภอ จังหวัด กรมปกครอง และมหาดไทย ซึ่งโดยบทบาทควรจะได้เป็นกระทรวง ขึ้นตรงกับนายกรัฐมนตรี เพราะเป็นเรื่องสำคัญ เรื่องเศรษฐกิจ ปากท้อง การทำมาค้าขายของชาวบ้าน เกษตรกร สำคัญอันดับหนึ่ง ที่จะต้อง ไม่มีติดขัดกฎหมายใดๆ เพื่อให้ประเทศมีรายได้ มาจ่ายภาษี นอกจากเรื่อง แหล่งทุน นโนบาย ทีมคณะทำงานส่งเสริมแล้ว ยังมีเรื่องช่องทางตลาด และ การพัฒนายกระดับ จากวิสาหกิจชุมชน หรือ SMEs เล็กๆ เป็น อุตสาหกรรมขนาดกลาง และขนาดใหญ่ แต่เราที่ผ่านมา เน้นไปทาง เชิญต่างชาติมาลงทุน

อุตาสาหกรรมขนาดเล็ก ขนาดกลาง คือ บันไดสำคัญสำหรับการรองรับผลผลิตภาคเกษตร รวมถึงแรงงาน ซึ่งเป็นหัวใจเศรษฐกิจในท้องถิ่น เป็นอีก 5 เม็ดที่ไม่เคยปรากฎออกมาจากนโยบายการเมืองไทย หรือจาก รัฐบาลทุกสมัย เราหลงทางและวนเวียนมาตลอด

แม้แต่ปัจจุบัน ก็เห็นภาพบทบาทการเมืองแบบ ด้อยความสามารถ พรรคหนึ่งก็พูดแต่เรื่อง กัญชา สำหรับผม การปลดล็อคกัญชา เพื่อให้สามารถปลูก หรือ แปรรูปเป็นสมุนไพร รักษโรค ได้ นั้นควรทำ แต่ไม่ควรมีแค่เรื่องเดียวที่พรรคทำ หรือ เรื่องปลดล็อคเหล้าเบียร์ ก็ตาม เพราะภาพปัญหาที่มันสัมพันธ์ ทั้งระบบ ทั้งโครงสร้าง การประดิษฐ์นโยบายที่ครอบคลุม และมีแผนการที่สามารถมองเห็นว่าทำได้จริง นั้นสำคัญมากๆ ที่เราชาวบ้านจะต้อง ประยุคทางออกของปัญหา เสนอการเมืองให้ได้

3-4 ปีก่อนสมัยที่ กระดุม 5 เม็ดดัง ผมนี่ตื่นเต้นมาก พยายามส่งเสียงไปยังผู้นำพรรคการเมืองใหม่ ที่คนรุ่นใหม่ตื่นเต้น คอยโพสต์ คอยเชิญ เพราะเห็นว่า กำลังเดินทางไปหาเสียง ผ่านสุรินทร์ไปมา เห็นว่า มีเวลาไปไหว้คนดังนักคิดนักเขียน ไปไหว้อนุเสาวรีย์จิตร ภูมิศักดิ์ ผมว่า ผมเรียกจน คนทำงานพรรค ตะคอกใส่หน้าผม ว่า “พี่คิดว่าพี่เป็นใคร ที่จะให้เขามาหา ?” ภาระเขามีเยอะ !! ก็ตามใจ....

ตั้งแต่วันนั้น ผมก็ไม่เคยอยาก นั่งคุยกับฝ่ายการเมืองอีกเลย และไม่ยินดียินร้ายอะไร ว่าใครจะขายภาพลักษณ์ ไปแบบไหน เพราะผมมองที่การแสวงหา ความจริง ทางออก ทางแก้ จากส่วนต่างๆ จากคนเล็กคนน้อยอย่างผม ไม่ใช่ คนดัง หรือ ส.ส. หรือ แกนนำที่เป็นนักกิจกรรมไร้ราก ทั้งหลาย ส่วนใครจะมา พรรคไหนสนใจ ผมพร้อมพูดในสิ่งที่คิด แต่ก็บอกตรงๆ นะ ไม่น่าคาดหวัง ไม่ว่าพรรคไหน เพราะถ้าคนในพื้นที่ คนหาเสียง คนลงสมัคร ส.ส. ไม่มีปัญญา จะคุยกับผู้บริหารพรรค คุยกับแกนนำ หรือ หัวหน้าพรรคได้ ไร้ความหมายครับ การเมืองไทยยังไม่มีทางออก หรือ ก้าวไปสู่การเปลี่ยนแปลง

ทุกวันนี้ ผมจึงสนใจแค่ บทบาทการเมืองภาคประชาชน ที่ออกมาพูด มาเคลื่อนไหว มาร้อง ปาวๆ ตีแผ่ความคิด ความจริง ความคาดหวังทางการเมือง บนสื่อโซเชี่ยล ผมก็แค่ชาวบ้านคนหนึ่ง ผมไม่ใช่ใครที่สำคัญ และก็ทำได้แค่ เข้าคูหากา สักเบอ เลือกสักพรรค ที่มองแล้วรู้สึกว่า มีความตั้งใจ มีความฉลาด มีความเข้าใจ ปัญหา ปากท้องชาวบ้าน เกษตรกรอย่างผม ก็เท่านั้น เพราะผมเป็นพวกกลุ่ม กระดุมอีก 5 เม็ด ที่ไม่มีการเมือง มาพูดถึง