• Home
• Content
• เกษตรสัจจะ

เกษตรสัจจะ

2907

การดำเนินชีวิตโดยไม่อาจให้ใครหยามหมิ่นได้ เป็นเรื่องสำคัญมากเรื่องหนึ่งสำหรับผม เป็นเรื่องเดียวที่ผมอธิบายให้พ่อแม่ฟังเข้าใจไม่ได้ ว่าทำไม ผมไม่ไปยื่นเอกสารขอเงินชดเชย ช่วยเหลือจากรัฐนานาต่างๆ เพราะผมคิดว่า เราในฐานะประชาชน เราจัดการปัญหาในบางระดับของตัวเองได้ เงินภาษี ไม่ใช่ได้เปล่า และให้เปล่า แต่เป็นเงินที่ขูดรีดมาจากประชาชน การไปรับเอาเปล่าๆ ก็เหมือนกับการโขมยเงินคนอื่นและตัวเอง เป็นหนทางสู่ความหายนะของประเทศ!!

ผมค้าขายพืชผล ผลิตภัณฑ์ ผมเผยให้เห็น กระบวนการ เทคนิค การเอาใจใส่ ผมอธิบายสีสัน รสชาติ ผมไม่ถ่ายภาพเวิ่นเว่อร์ ดูเกินจริง ผมทบทวนราคารับซื้อ ราคาขาย ทุกปี เราอยู่ได้ คนกินสู้ไหว ซึ่งผมมักเรียก กระบวนการคิดนี้อย่างหรูหราว่า ราคาที่คนจนเอื้อมถึง!!

ผมชอบคุยโม้ สาธยายชักแม่น้ำทั้งร้อยสาย ผมซื่อตรงและรับผิดชอบ  สินค้าตรงปก ราคาตรงตามตกลง และราคาต้องสมเหตุสมผล เสียหายผมส่งซ่อมหรือเคลมให้ ผมเชื่อเสมอว่า การเกื้อกูลอุดหนุนกันไปนานๆ สำคัญกว่าการฟันราคาครั้งเดียว เป็นเกษตรกรก็เหมือนอาชีพอื่นๆ คือมีคุณธรรมประจำใจ มีหลักการ มีแนวคิด นั่นหละคือศักดิ์ศรีเกษตรกร

ผมมีความสุขมากเวลาสั่งซื้อของจากเพื่อนเกษตรแล้ว เจอคนมีความคิดมีหลักการเฉกเช่นนี้ เปิดกล่อง ดูสินค้า ขนาด ราคา การบรรจุ หีบห่อ ใส่ใจ ปรานีต พินิจแล้วเห็นความใส่ใจ สด สะอาด ที่สำคัญสินค้าตรงปก ถูกต้องตามที่ตาเห็น และยิ่งถ้ารสชาติ ไม่ผิดเพี้ยนตามที่สาธยายมา ผมยิ่งปลาบปลื้ม ( แต่เรื่องรสชาติ เป็นเรื่องรสนิยมความชมชอบ ติติงไม่ได้มาก )
 

แม้ว่าเราจะเป็นเกษตรกรตัวเล็กๆ ผมก็ยังเชื่อว่าเราสร้างวัฒนธรรมทางการค้า สร้างความเชื่อถือ เชื่อมั่นในระบบได้ คนกินคนใช้ หรือ ผู้บริโภค จะไม่วิตกกังวลสำหรับการซื้อสินค้าทางออนไลน์ หรือซื้อตรงจากเราคนแปลกหน้า ซึ่งต่างจากซื้อจากห้างร้าน เพราะห้างร้านคือคนกลาง ในแง่หนึ่งก็คือผู้คัดสรร เลือกสินค้า เพื่อสร้างมาตรฐาน ความน่าเชื่อถือของห้างร้าน ราคาของเขาแพงเพราะกระบวนการของเขาซับซ้อน มีต้นทุน

ระยะหลัง ผมโดนบ่อยเรื่องซื้อของจากเกษตรกรแล้ว ได้ของไม่ตรงปก หรือ เจอราคาใหม่ที่ไม่เป็นไปตามที่ตกลง หรือ พอมีคนมาให้ราคาสูงกว่า ก็ยกเลิกสัญญากันไปแบบไม่บอกกล่าว ทำให้ผมหงุดหงิดมากจริงๆ

ผมใช้เวลาหลายปีมากกับกิจกรรมบนที่ดิน เพื่อทำให้คนรอบตัวให้โลกภายนอกเห็น ทั้งแนวคิด ทั้งการปฏิบัติ เพราะนั่นคือหนทางเดียวสำหรับการสร้างใบรับรองของเรา คือ ความเชื่อมั่น โดยที่ผมไม่ต้องไปนั่งในตลาดเขียว หรือ แขวนป้ายมาตรฐานอินทรีย์ ผมบอกราคาล่วงหน้า ตรงนั้น ไม่อุบอิบอินบ๊อก และผมเชื่อว่า มีคนเชื่อถือในสินค้าผมพอสมควร

   เมื่อวานไปดูข้าว ว่าที่หว่านไปนั้น งอกหรือเปล่า แค่เปรยเล่นๆ (แต่เป็นสัญญาจริงๆ) ว่าผมจะชายให้ใครก็ตามที่จองก่อน ปรากฏว่า มีคนจองข้าวผกาอำปึลของผม ล้นหลาม เป็นลูกค้าประจำ และเป็นแบบนี้มาหลายปี

ผมจะบอกให้นะครับ สำหรับผม  ลูกค้าประจำ คือ รางวัลสูงสุดของการเป็นเกษตรกร เป็นพ่อค้า เป็นเกียรติประดับประดาชีวิตเรา ครับ ยิ่งบางรายยกฐานะจากลูกค้ามาเป็นเพื่อน หรือ ย้ายจากเพื่อนมาเป็นลูกค้าประจำ หรือมาร่วมลงทุน หรือ ออกปากออกแรงช่วยขาย ช่วยแชร์ ช่วยป่าวประกาศ บอกต่อ บอกโลกภายนอก นั่นคือ เกียรติยศของเกษตรกร ล้วนๆ !!

เราแค่คนธรรมดา เป็นแมลงตัวเล็กๆ อาศัยซ่อนแฝงอยู่ในชนบท อันกว้างใหญ่ มีอาชีพการเกษตร ทำนาทำไร่เหมือนคนอื่นๆ นับล้านๆ ครอบครัว การที่จะเราจะถูกรู้จักจดจำ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หนึ่งในหนทางเหล่านั้น คือเราต้องมีสัจจะ ความจริงใจ ครับ

ภาวนาให้เพื่อนเกษตรหลายท่านๆ อ่าน และคิดทบทวน .............!!

...........................................

จาก เกษตรกรขบถแห่ไร่ทวนลม