26 January 2023
1109
เมื่อวานมีเพื่อนถามผมโพล่ง ขึ้นมาว่า มึงไม่อายหรอที่โพสต์ ทำกับข้าว โพสต์เรื่องแม่ แบบนั้น ผมยิ้มๆ และตอบไปว่า ถ้าเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เราไม่อายหรอก กลับกัน ชีวิตแบบเรา หมายถึง ชีวิตที่แบกรับภาระมากมาย บางที มันมีความหดหู่ หรือ ท้อแท้ เข้ามาเรื่อยๆ ดังนั้น เราต้องทำให้ตัวเอง รู้สึกสนุกกับชีวิต รู้สึกมีความหวัง มีพลังบวก ในทุกๆวัน การดูแลคนป่วย ดูแลคนแก่ นานๆ สำคัญมาก คือ ใจเราต้องไม่ป่วยตาม ส่วนมาก พอดูแลไปมากๆ นานๆ คนดูแลนี่แหละจะป่วยด้วย
ผมพูดตลอด นะครับ ว่า คนที่ไม่ได้ดูแลพ่อแม่ จริงๆ ใครที่แค่กลับมาบ้าน ปีละหนสองหนไม่มีทางเข้าใจหรอกว่า ชีวิตจริงๆ ไม่ได้สวยงาม การต้องคิดทุกวัน ทุกมื้อว่าเขาจะกินอะไร อะไรกินได้ อะไรกินไม่ได้ ไม่กิน!! เท่านี้ก็เหนื่อยแล้ว ยิ่งเราเองต้องทำงาน ต้องหาเลี้ยงปากท้อง ไหนคน ไหนงาน ยิ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆ พลังบวกในตัวเราต้องเติมให้เต็ม ความคิด ความเท่าทัน หรือ ปรับหางเสือชีวิต เป็นเรื่องละเลยไม่ได้
ความสนุก สำหรับผม เป็นอุปกรณ์เยียวยาความเหนื่อย คิดอะไรให้สนุก ทำอะไรให้สนุก ผ่อนคลายตัวเองให้เป็น บริหารเวลาให้พอดี มองสิ่งที่มีให้ฉงนฉงาย วันนี้ได้ผักอะไร ได้เนื้อแบบไหน เมนูอะไร
ความสุขเป็นเรื่องของสภาวะทางจิตใจของเราที่ผูกโยงกับสิ่งที่เราให้คุณค่า ให้ความสำคัญ ยึดโยงกับทัศนคติ ความเชื่อ ปมในใจ และสัมพันธ์กับบรรทัดฐาน รวมถึงกระแสสังคม คนไม่น้อยไปยึดโยงกับสังคมมากกว่า เรื่องภายในตัวเอง เป็นคิดว่า การมี การได้ คือ หน้าตาทางสังคม คือ ศักดิ์ศรี เลยไม่มีทางเข้าใจ หรือ เยียวยาตัวเองลึกๆ ในการดำเนินชีวิต ความสุข เป็นสิ่งที่สมมติขึ้นมาเองได้ ( ตามหลักพุทธ คือ ขึ้นอยู่กับจิตกำหนด) เท่านั้น ความทุกข์ก็เช่นกัน
มีปลา 1 ตัว จะย่างแบบไหนอร่อย จะแบ่งส่วนไหนให้แม่ให้พ่อกิน คิดเท่านี้ เราก็สุข สุขแบบคนจนๆ สุขตามอัตภาพ ความไม่มี ไม่รวยไม่ใช่เรื่องน่าอาย ความสุขเป็นสิ่งสมมติ หากพึงพอใจ เพิงหมาแหงนผุๆ ก็นอนหลับฝันดี กว่าหลายคนนอนในคฤหาสถ์หลังใหญ่ ทรัพย์ อาจจะมีไม่เท่า แต่เวลาชีวิตทุกคนมีพอๆ กัน ฉะนั้น อยู่ที่ใครจะเสกสรรปั้นแต่งใส่เข้าไปให้ตัวเอง
โลกปัจจุบัน เราสื่อสารกันทางโซเชี่ยล แทบจะครึ่งหนึ่งของเวลาชีวิต เราก็สร้างตัวตน สร้างเรื่องราว สร้างความหมาย ขึ้นมา บ้าง อาจจะเรียกว่า หลอกตัวเอง ( เพื่อนผมเมื่อคืนเอ่ยอย่างนั้น มึงหลอกตัวเองทำไม ) ก็ถ้าความจริง มันโหดร้ายนัก ก็สร้างโลกสมมติสนุกๆ นั้นขึ้นมาจะเป็นไรเล่า มันช่วยชุบชู ชีวิตให้สะพรั่ง เบิกบาน ทำให้เราสนุกในทุกๆวัน มีเรื่องยิ้ม มีเสียงหัวเราะในใจ
ชีวิตคนเรา ถ้ามัวแต่เคร่งเครียด มองโลกแง่ร้าย กลัวคำครหา นินทา คนอื่น จะมีชีวิตรื่นรมย์ไปจนแก่ตายได้อย่างไร ดิ้นรนให้มีกินไปวันๆ ก็เหนื่อยพอแล้ว อย่าไปรู้สึกกับอะไรก็ตาม ที่ทำให้เราทุกข์ ระทม หมดพลังชีวิต วันหนึ่งๆ ของผม ผมสนุกทั้งวัน เอาง่ายๆ แค่คิดเรื่องกับข้าว มื้อเช้า ผมสนุกจะตาย หัวเราะคนเดียวเอิ้กๆ อ้ากๆ
อย่ากลัวที่จะทำให้ตัวเองมีความสุข ครับ....
......
โดย เกษตรกรขบถ ไร่ทวนลม
