ราคาของ “ความเป็นตัวของตัวเอง”  มันแพงนะครับ นี่เป็นอีกเรื่อง ที่ผมประสบกับชีวิตมา เข้าใจได้ว่า เราทุกคน อยากเป็นตัวของตัวเอง อยากมีผลงานตัวเอง อยากมีตัวตนตัวเอง อยากมีธุรกิจตัวเอง อยากมีรูปแบบเกษตรแนวตัวเอง อยากมีแบรนด์ตัวเอง ฯลฯ

อย่างแรก นี่เป็นเรื่อง ดีงาม นะครับ แต่นี่ก็ต้อง จ่ายหรือหล่อเลี้ยงด้วยการแบกภาระ “ยอมรับ” และ “การคาดหวัง” ให้ได้ ให้อยู่  อย่าเทียวบอกใครๆ ว่า นี่คือตัวเอง แต่เบื้องหลัง คนอื่นๆ ทำให้ ช่วยออก ดูแลให้ ฯลฯ เพราะมันจะไม่นาน และ มันจะไม่สนุกในภาคหน้า และก็จริง ครับ ว่า คนส่วนมาก ที่สำเร็จ มีชื่อเสียง มีผลงาน หรือ บรรลุเป้าหมาย ก่อนใครมาจาก แรงบันดาลใจนี้

ทำไมผม พยายามบอกให้คนบางจำพวก หันมาออกมาจากความฝัน ในอาชีพราชการ เพราะบางคน บางจำพวก มีความแข็งแกร่ง มีพลังสร้างสรรค์สูง มีความกระตือรื้อร้นเลอเลิศ ก็ควรเอาพลัง เอาหัวใจอันมหึมานั่นมาทำงาน ที่ก่อร้าง สร้างขึ้น และก่ออานิสงส์ มากกว่าการไปเป็น ฟันเฟือง ในบริษัท หรือ ในหน่วยงานราชการ คอยรับคำสั่ง “นาย”  คอยทำตามนโยบาย ทำเรื่อยๆ ไม่ขัดแข้งขัดขาใคร เดี๋ยวก็ได้เลื่อนขั้นเอง แบบนี้ ไม่เหมาะกับพวก แรงเยอะ บ้าพลัง ครับ

เรื่องเป็นตัวของตัวเอง นี่เรื่องเล่าผมเยอะ มีน้องๆ ที่รัก และเพื่อนสหาย หลายคน ครั้งหนึ่งผมก็พยายามบอก ว่า ปลูกอันนี้ แน่ใจหรือว่ามีตลาด ทำอันนั้น มองการออกไปได้ไกล แค่ไหน ? คือ เข้าใจ ว่าชอบ ว่าอยากทำ แต่ต้องมองเงื่อนไขอื่นๆ อาทิ ตลาด ทักษะ แรงงานในท้องถิ่น ทางออกอื่นๆ ( ในกรณีราคาไม่ดี ไม่มีตลาด) หลายคไปแอบซุ่ม ติดตาม พวกต้มตุ๋น ขายพันธุ์พืช พันธุ์สัตว์ หรือ ไปฟัง พวกนักชี้แนะ นักวิชาแกะ วิชาเกิน จากเกษตรอำเภอ ตำบล จังหวัด พวกปราชญ์ NGOs และ บริษัทที่ทำคอนแท็ก ฟาร์มมิ่ง อย่าง ซีพี เบทาโกร ฯลฯ ไปฟังมา เกิดแรงบันดาลใจ เห็นภาพความสำเร็จ สวยๆงามๆ ก็ลุย!!

เหมือนอย่างกรณีแพะ ที่นี่ เอาเข้าจริงๆ มีเหตุต้องฆ่า และ กินดูสักพัก เป็นเรื่องวุ่นวาย ทำยังไง ปรุงยังไง กินยังไง ฯลฯ เกษตรบ้านเรา เป็นเกษตรแบบวิ่งตามกลิ่น หลับตาเดินตาม คนไทย ชาวบ้าน คนรุ่นใหม่ ที่หันมามองธุรกิจ ก็ไม่แตกต่าง 7-8 ปีมานี่ ผมเดินทาง ปราฏว่า ร้านกาแฟ ผุดขึ้นยังกะดอกเห็ด ไปดูเลย ยิ่งทางเหนือนี่ ร้านแทบจะติดกันทุกๆ 100 เมตร ตบแต่งสวยงาม ลงทุนสูง น่าถ่ายรูป แต่... คน ไม่ได้กินกาแฟ แล้วดำรงชีพได้ หรือ กินแต่กาแฟ คนไทย วิ่งตามกระแส กันมาก เพราะไม่อยากคิด ไม่อยากเสี่ยง

มีน้องรักอีกคน ปลูกมันเทศญี่ปุ่น ผมก็เตือนไปว่า มีตลาดหรือเปล่า ? ก็ยืนยันมาว่า มีๆๆๆ  เขาต้องการเยอะมาก ตลาดไม่อั้น ( น่าจะพวกขายยอด หรือ ต้นพันธุ์ ) ผมก็พยายามเตือน นะ แต่น้องเขาบอกว่า เขาชอบ นี่เป็นความฝันเค้า เอ้าๆๆ...!! 

การเลือกที่จะตาม หรือ แปลกแหวกแนว ความยากง่ายนั้นต่างกัน อุปสรรค ปัญหา ก็คนละแบบ เมื่อผมเลือกมาทำไวน์ มาทำแบรนด์ ทำแปรรูป ทำสินค้าขาย ก็ต้องก้มหน้า สู้... สร้างภาพลักษณ์ให้ออก ทำตลาดให้ได้ ไปให้รอด ภาระนี้ ใหญ่หลวงมาก สำหรับเกษตรกร จนๆ บ้านนอกคนหนึ่ง แต่ถ้าเราไม่ทำ ไม่กล้าที่จะฝัน ที่จะลงมือ  เราก็เหมือนคนตาย ที่ยังหายใจอยู่ อยู่ให้รอดไปวันๆ ....

 

จาก ...
เกษตรกร ขบถ แห่งไร่ทวนลม

สู้นะครับ.... ใครที่ก้าวเดินมาตามเส้นทางของตัวเอง