มีเรื่อง ขำขัน รายวันสำหรับผม คือ มีหลายท่าน ประกาศออกสื่อ ถึงความเป็นนักประชาธิปไตยของตน ว่า จะไม่มีทางลบใคร หรือ บล็อค ใคร เพราะคิดต่าง ตนเองแน่นอน ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดี ที่ถูกต้อง ดีงาม มากครับ อันนี้ ผมชื่นชมจากใจ

แต่...  การลบ ไม่ได้มีความหมายถึงการปฏิเสธเท่านั้น แต่อาจจะหมายถึง การแสดงท่าที แสดงจุดยืน ต่อแนวคิด ต่างๆ ด้วย เพื่อให้อีกฟากฝั่ง รับรู้ ว่าเราคิดอย่างไร การลบ หรือ บล็อค จึงเป็น แอคชั้น หรือ ปฏิบัติการ แบบหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเครื่องมือ ของสังคมประชาธิปไตย การลบเฟส ( ซึ่งไม่ใช่การปิดกั้นสิทธิเขา แต่ปิดกั้นการรับรู้ การเห็น ต่อกัน ) การ sangsion การแบนด์สินค้า ฯลฯ  ก็ล้วนแต่เป็นเครื่องมือ ในโลกประชาธิปไตยยอมรับกัน

และลบ  โดยส่วนตัว ไม่คิดว่า มันคือ ความคับแคบ ไม่เปิดกว้าง เพราะบางคน ไม่ใช่แค่เรื่องไอเดีย หรือ แนวคิด แต่เป็นทั้งแนวคิดและปฏิบัติการ อาทิ ชวนกันไปกวาดขยะ ( ไล่กำจัดคนหนุ่มสาว) หรือ ชวนกันมาจองกฐิน ( รุมสกรัม ทำร้าย) ม็อบเด็กๆ คนที่คิดและทำแบบนี้ ผมถือว่า เป็นพวกสุดโต่ง เป็นภัยคุกคาม ขบวนการประชาธิปไตย ผมยอมรับในฐานะ ว่าเป็นความต่างไม่ได้  บางความต่าง มันเป็นภัยคุกคาม ความมั่นคง ความปลอกภัยในชีวิตและทรัพย์สิน เรา  เราต้องปฏิเสธออกไป ครับ

การยอมรับความต่างของผม คือ มันต้องคิดควบคู่กับพื้นที่ เสรีภาพในการเลือกและ ความสัมพันธ์ ทางอำนาจต่อกัน ให้พื้นที่เราเชื่อ ให้สิทธิ ให้เสรีภาพ ให้เกียรติ เรา ไม่ใช่มาบังคับเรา ให้เรายืน ให้เรากราบกราน ให้เราเชื่อฟัง ทำตาม และ ชื่นชม ปลาบปลื้ม กับความผิดแปลก ไม่เป็นธรรม

ฉะนั้น คนที่แสดงอำนาจ ทางความคิด เป็นเจ้าของ เป็นเจ้าความคิด กินรวบพื้นที่ การแสดงออก หรือแม้แต่ ครอบครองความหมายเชิงสัญลักษณ์ เป็นเจ้าของความรักชาติ เป็นเจ้าของสถาบัน คนแบบนี้ แหละผมลบ เพราะผมถือว่าการลบ เป็นปฏิบัติการ ตอบโต้ แสดงออก รูปแบบหนึ่งเท่านั้น

สิ่งเดียวที่ผมไม่ทำ คือ ปิดกั้น เสรีภาพในการแสดงความคิด เห็นของคุณ ครับ