• Home
• Content
• ความเปลี่ยนแปลง

ความเปลี่ยนแปลง

1590

มีเรื่องหนึ่งที่ผม ละเลยที่จะนึก หรือ ลืมนำมาเล่าสู่กันฟัง ว่าอะไรคือ หัวใจของการเปลี่ยนแปลงชีวิต (สำหรับทัศนะผม)

“พฤติกรรมการใช้ชีวิต” ที่คนๆ หนึ่งเปลี่ยนข้าราชการ หรือ มนุษย์เงินเดือนมาเป็นเกษตรกร ไม่ใช่เรื่องง่าย ในเชิงรูปแบบการใช้ชีวิต หลายคน เคยมีบทบาทสำคัญ มีอำนาจ มีบริวารแวดล้อม เมื่อต้องมาใช้ชีวิตลำพัง ทำด้วยตัวเอง และอาจจะต้องไปอ้อนวอนขอร้อง ขอแรงคน หรือ จ้างวานอย่างเกรงอกเกรงใจ จึงไม่คุ้นเคย เพราะวิถีในสังคมเกษตร หรือในชุมชนชนบท เงินก็ไม่ได้ซื้อได้ทุกอย่าง !!

คุณต้องเป็นคนที่เขานับถือ หรือ มีพระคุณ หรือ มีความสำคัญสำหรับเขาจริงๆ และคุณต้องดำเนินชีวิต อย่างเกี่ยวข้อง ใส่ใจทุกวัน จำพวก ทักทาย ไปไหนมา กินข้าวกับอะไร การดำเนินชีวิต คุณต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับเขา ซึ่งมีคนอื่นๆ หรือ มนุษย์เงินเดือน ไม่น้อยหันมาดำเนินชีวิตเกษตรกร แล้วอยู่อย่างลำพังโดดเดี่ยว...

คุณอาจจะมีเงินเดือนทุกเดือนเข้าบัญชีให้ใช้จ่าย  เผลอไผลใช้เงินหมดก็แค่รอสิ้นเดือน แต่ชีวิตเกษตรกร คุณอาจจะมืดมน นึกไม่ออก ว่าจะมีจากอะไร เพราะผลผลิต ปีนี้อาจจะไม่ได้ผล หรือ ไม่คุ้มทุน ต้องจ่าย ค่าแรง ค่าไถ ค่าปุ๋ย ค่าโน่น นี่ นั่น คือไม่เหลือ หรือไม่พอ

เกษตรกรอยู่รอดได้ด้วยความขยัน ประหยัด พึ่งตนเอง รู้จักปลูกผัก รู้จักเก็บหา ขุด ตัด เด็ด พืชผัก มีองค์ความรู้ในการแปรรูป ประกอบอาหาร จากธรรมชาติที่หามาได้  อันไหนลวก อันไหนต้ม อันไหนตำ หมก หมัก ดอง ฯลฯ เกษตรกรต้องทำงานหนักทุกวัน ได้มาและหมดไปกับการยังชีพ จึงอยู่และทำไปวันๆ เป็นเกษตรกรจึง ต้องรู้จักหาความสุขเรียบง่าย ต้นทุนต่ำ พักผ่อนเวลาสั้นๆ กินให้เยอะ นอนให้หลับ แล้วใช้แรงให้เต็มที่

ชีวิตเกษตรกร จึงต้องมีหลักธรรมดำเนินชีวิต ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่หลงกระแสรสนิยม ไม่รู้สึกนึกอยากในสิ่งที่ไม่จำเป็น

ความยากของเปลี่ยนแปลงจากชีวิตแบบอื่นมาเป็นเกษตรกร คือ เกษตรไม่มีวันหยุดให้ตัวเอง มี 2 อย่างที่เกษตรกรหยุดคือ มีงานบุญ มีงานมงคล เทศกาลประเพณี ของญาติพี่น้องในชุมชน แต่มนุษย์เงินเดือนจะมีวันหยุดยาว มีลาพักร้อน

จากมนุษย์เงินเดือน มาเป็นเกษตรกร แล้วก้าวมาเป็น พ่อค้า ในทุกวัน สิ่งที่ต้องคิด คือ วันนี้จะขายอะไร ขายที่ไหน ขายให้ใคร ได้มาเท่าไหร่ และจ่ายอะไรบ้าง ชีวิตพ่อค้ามีโอกาสได้เสพสุขกับกระแสโลกกับชีวิตได้มากกว่า เกษตรกร หรืออาจจะมากกว่า มนุษย์เงินเดือน หากแต่การมีพื้นที่ชีวิตจะน้อยกว่า อยู่กับการกระจุกกระจิกวุ่นวายใจมากกว่า และสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า แบบคุ้นเคยมากกว่า จนบางทีแยกไม่ออก อะไรคือ ความคุ้นเคย หรือไม่คุ้นเคย

เมื่อการดิ้นรนทั้งหมด ทุกรูปแบบ เป้าหมายก็เพื่อหาเงิน มาใช้จ่ายครองชีพ อาชีพพ่อค้าแม่ค้าจึงเป็นอาชีพที่ทำเงินได้ง่าย ที่สุด เร็วที่สุด แต่ถ้าไม่เฉลียวฉลาดประหยัดเป็นก็สิ้นเนื้อประดาเร็วเช่นกัน

ความสนุกของพ่อค้าแม่ค่าคือ ต้องตื่นตัวตลอดเวลา ต้องคิดคำ ที่จะนำเสนอภาพ หว่านล้อม ทำให้เชื่อมั่นในสินค้าของตน

การพูดจาหว่านล้อม เป็นเรื่องย้อนแย้งในสังคมไทยที่นิยมความเป็นเจ้าคนนายคน เป็นข้าราชการ เพราะมองว่า เป็นพฤติกรรมที่ปลิ้นปล้อนไร้เกียรติ !

คนไทยจึงไม่นิยมทำการค้า !!

จากพ่อค้า กับ นักธุรกิจ ความเหมือนกันคือ กำไรและการขาย สิ่งที่ต่างกัน การยืนขึ้นอย่างมั่นคงมีตัวตน ซึ่งก็ต้อง การมองการไกลไปในอนาคต พ่อค้าแม่ค้า สนใจแค่ซื้อมาขายไป แต่นักธุรกิจสนใจการลงทุนเพื่อเติบโตในระยะยาว สนใจการสร้างแบรนด์ สร้างสัญลักษณ์ ความหมาย สร้างมาตรฐานในสินค้าของตน (อาจจะผลิตเองหรือเป็นตัวแทน)

ทั้งหมดทั้งมวล ไม่มีอะไรยาก หากว่าเรามีทุน มาเติมได้ไม่หมด แต่ ส่วนมากคือ มีทุนจำกัด หรือ อย่างผมไม่มีทุนเลย!!

และที่ยากกว่านั้น เรายังเป็นมนุษย์เงินเดือน เราเป็นเกษตรกร เราเป็นพ่อค้าและเราเป็นนักธุรกิจ !!
 

..............

จาก เกษตรกรขบถแห่งไร่ทวนลม